วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

ถึงยุคที่เราจะต้องเลือกแต่สิ่งดีๆ



       ตอนมัธยมผมเป็นเด็กที่เรียนได้เกรดไม่ค่อยดีสักเท่าไร่ แต่ผมก็เชื่อมาโดยตลอดนะว่าผมไม่ได้เป็นคนโง่ และลึกๆแล้วเชื่อด้วยซ้ำว่าตัวเองก็มีดีพอสมควรแต่ว่าผมก็ไม่เคยที่จะชมตัวเองให้กับคนอื่นๆได้ฟังเพราะว่าหลักฐานที่มั่นปรากฏเกี่ยวกับผมนั้นมันมัดผมจนดิ้นไม่หลุดว่าผมไม่ใช้เด็กที่เก่ง pageqq
       ตอนประถมผมเรียนเก่งโดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์แต่ผมจะอ่อนในวิชาภาษาอังกฤษ ผมเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งวิชาคณิตศาสตร์ บ่อยครั้ง ผมเคยได้เป็นประธานนักเรียน และผมก็ได้เกรดที่ดีตอนจบชั้นประถมหก แต่พอขึ้นชั้นมัธยมผมเริ่มรู้สึกว่าผมด้อยเพราะผมต้องเข้าไปเรียนในตัวอำเภอ เด็กในเมืองเขาจะพูดภาษาไทยกัน แต่โดยปรกติแล้วผมและที่บ้านของผมจะพูดอีสานกันตลอดทำให้เวลาที่ผมจะพูดภาษาไทยกับเพื่อนๆนั้นผมก็ชอบพูดตกอีสานบ่อยๆครั้ง ทำให้โดนล่อ   pageqq
       ผมเริ่มไม่ชอบเข้ากลุ่มกับเด็กที่เรียนดีเพราะว่าพวกเขาพูดไทยกันแต่ผมมักจะไปกับพวกเด็กหลังห้องที่พูดภาษาอีสานเหมือนกันเพราะว่ารู้สึกสบายใจกว่า และผมไม่สนใจเรื่องการเรียน ผมไปสนใจเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่พอโตขึ้นมาผมรู้สึกว่าผมเสียดายเวลามากๆ เพื่อนของผมมักจะโดดเรียนเพื่อไปนั่งเล่นกันอยู่เฉยๆผมก็ไปกับพวกเขาด้วยถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกว่าทำไหมไม่เข้าเรียนทำไหมต้องมานั่งอยู่เฉยๆด้วยแต่ก็ไม่กล้าที่จะขึ้นเรียนคนเดียวและก็โดดเรียนเพื่อที่จะมานั่งเล่นเฉยๆกับเพื่อน เวลาเดินก็มักจะไม่เดินทางตรงๆกลางโรงเรียนมักจะเดินไปตามรั่วลวดหนามต่างๆ เพราะว่าอายไม่อยากที่จะเป็นจุดสนใจให้กับนักเรียนคนอื่นๆได้มอง เป็นอยู่อย่างนี้ประมาณสามปีจนจบชั้น ม.3 พอขึ้นชั้น ม.4 ก็มีการจัดห้องเรียนใหม่ซึ่งผมก็ได้ไปอยู่ห้องที่ดีขึ้น เพื่อนๆถึงแม้จะพูดอีสานแต่ว่าพวกเขานั้นก็สนใจในเรื่องของการเรียนมากขึ้นด้วย ผมตั้งใจเรียนขึ้นแต่ก็ไม่มากเท่าไร่เพราะว่ามีอย่างอื่นที่น่าสนใจเข้ามาในชีวิตนั้นก็คือฟุตบอลและเกมส์ pageqq
       ผมและเพื่อนๆพวกเราบ้าฟุตบอลกันมากระดับที่ ยอมโดดเรียนเพื่อจะไปเตะบอลเดิมพันกันเลยทีเดียว และก็ยังมีการโดดเรียนออกไปข้างนอกเพื่อเล่นเกมส์อีกด้วย ทำให้เกรดที่ออกมาตอนจบ ม.6 นั้นไม่ดีเท่าไร่  แต่ผมก็สามารถเข้าเรียนในสาขาวิศวกรรมศาสตร์ได้ แต่ก็มีเสียพูดตามมาอีกว่าจะเรียนจบหรือเปล่า  สิ่งนี้คือแรงกระตุ้นให้ผมตั้งใจเรียนและในเทอมแรกที่ผมเรียนนั้นผมก็ได้เกรด 3.5 ซึ่งถือว่าเยอะมากๆเมื่อเทียบกับเพื่อนๆคนอื่นๆ นั้นก็ทำให้ผมรู้สึกว่าผมเองก็สามารถที่จะทำได้ถ้าหากว่าผมนั้นตั้งใจทำจริง

#krutum_seo

วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2559

หากเราทำสิ่งเดิมผลลัพธ์ที่เราจะได้รับก็เหมือนเดิม




       ผมได้ยินเสียงคนรอบข้างบ่นกับโชคชะตาชีวิตของตัวเองมากมาย ว่าทำไหมเราไม่เป็นอย่างคนนั้นบ้างเป็นอย่างคนนี้บ้าง โทษที่ตัวเองเกิดมามีไม่เท่ากับคนอื่นเขา น้อยใจพ่อแม่น้อยใจครอบครับ โทษสวรรค์ โทษพระเจ้า โทษแหล่งที่ตัวเองเกิดต่างๆนาๆ
       pageqq
       หากคุณเป็นคนหนึ่งในนั้นแล้วละก็วันนี้ผมมีเรื่องเล่าที่อยากจะให้คุณได้คิดตาม ถามว่าวันนี้คุณเป็นยังไงบ้าง คุณมีอวัยวะครบ 32 ไหม ถ้าครบ แล้วคุณลองมองรอบตัวของคุณดูสิครับว่า คนที่เขามีอวัยวะไม่ครบ 32 นั้นเขาลำบากแค่ไหน  คนที่ไม่มีขาเวลาเขาจะเดินไปไหนไกลจะทุลักทุเลแค่ไหน ต้องอาศัยให้คนช่วยตลอดเวลา คนที่ไม่มีมือ เวลาที่เขาจะกินข้าวก็คงจะไม่สบายแน่นอน เราโชคดีเท่าไหร่แล้วที่เรามีมือไว้ใช้หยิบจับสิ่งของและกินอาหารได้อย่างสะดวกสบาย
       ในโลกใบนี้มีคนอีกมากมายที่ลำบากกว่าเรา เราดีมากเท่าไหร่แล้วที่เกิดมาในจุดๆนี้ จุดที่พ่อแม่เรามอบให้ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว เราดีกว่าคนอื่นอีกมากมาย เรายังมีข้าวกินเรายังมีการศึกษา เรายังได้ไปโรงเรียน เรายังมองเห็น เรายังเดินได้ ดีเท่าไรแล้ว
       pageqq
       เมื่อเรารู้แล้วว่าเราเกิดมาอยู่ในจุดที่ดีแล้ว คนที่เราลำบากมากกว่าเราก็มีอีกมาก เพราะฉะนั้นอย่าโทษตัวเอง อย่าโทษพ่อแม่อย่าโทษโชคชะตาที่ให้เราเกิดมาในจุดๆนี้เพราะเท่านี้มันก็ดีมากแล้ว
       นั้นคือในกรณีที่เรารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจว่าทำไหมเกิดมาไม่รวยเหมือนคนอื่น ก็ให้คิดในมุมกลับกันว่าแล้วทำไหมเราไม่เกิดมาลำบากกว่านี้ถ้าเราเกิดมาลำบากกว่านี้แล้วเราจะทำยังไง
       แต่ถ้าหากตอนนี้เรากำลังไร้เป้าหมายไร้จุดหมายในชีวิตแล้วละก็ อยากให้เราคิดว่าโลกใบนี้ยังมีคนที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าเราอีกมากที่เขาใช้ความสามารถของตัวเอง ในการทำมาหากินจนสามารถมีฐานะร่ำรวยได้
       ทำไหม เขาถึงได้กินของดีๆ ทำไหมเขาถึงได้ไปเที่ยวในที่ดีๆ ทำไหมเขาถึงอยากซื้ออะไรเขาก็ได้ซื้อละ ก็เพราะว่าเขา ลำบากมากพอแล้วละซิ
       ภาพที่เราเห็นที่เขาได้กินอาหารดีๆ ได้ใช้ของดีๆ ได้ไปเที่ยวสถานที่ดีๆ นั้นคือภาพที่เขาประสบกับความสำเร็จแล้วแต่รู้หรือไม่ว่ากว่าที่เขาจะมีวันนี้ได้เขาเคยลำบากมาแล้วมากมายแค่ไหน อาจจะเป็นเดือนเป็นปี หรือหลายปีที่เขายอมทำงานอย่างหนักและยากบาก